Mike Tyson oraz wielcy "Złotej ery wagi ciężkiej"- Biografia,walki,trening,technika...: marca 2011

Mike Tyson Cytaty

niedziela, 13 marca 2011

Jestem cholernym paskudnym karłem. Wyglądam jak hydrant

Kiedy myślę o kobietach, z którymi spałem, dochodzę do wniosku, że musiały polecieć na moje pieniądze, ponieważ ja sam nie chciałbym się ze sobą spotykać

"[Do Lewisa] Powiedziałem kilka ostrych rzeczy, po prostu dla podgrzania atmosfery, ale nie znaczy to, że jestem niedelikatny. Znałem cię od kiedy skończyłeś 16 lat - ty wiesz, że cię kocham. Jesteś mistrzem"

"Staram się przyłożyć w sam czubek nosa, ponieważ chcę wbić kość w sam mózg."

"Chcę po prostu zwyciężać ludzi i ich dusze."

"Kiedy byłem w więzieniu, otaczałem się tymi wszystkimi mądrymi książkami. Te pierdoły Tołstoja - ludzie nie powinni tego czytać."

"Nie jestem już tą samą osobą, która odgryzła tamtemu kolesiowi ucho."

"Jestem marzycielem. Muszę marzyć i sięgać gwiazd, a jeśli jakiejś nie dostanę, zabieram garściami chmury."

"Chcę wyrwać mu serce i nakarmić nim Lennoxa Lewisa. Chcę zabijać ludzi. Chcę rozrywać ich brzuchy i zjadać ich dzieci."

"Czasami wydaje mi się, jakbym nie pasował do tego społeczeństwa."

"Mam kłopot, ponieważ jestem nieco arogancki. Wielu ludzi nie lubi samych siebie, ja za to jestem w sobie kompletnie zakochany."

"Moją największą słabością jest czułość. Jestem zbyt czułą osobą."

"Czułem jak jego tkanki mięśniowe załamują się od mojej siły. To absurdalne, że ci śmiertelnicy w ogóle próbują wkroczyć do mojego świata."

"Nazwał mnie gwałcicielem i odludkiem. Nie jestem odludkiem."

"Myślę, że wezmę kąpiel w jego krwi."

"Nie leży w moich intencjach zafascynowanie świata moją osobowością."

"Każdy ma jakieś plany... dopóki mu ktoś nie przyłoży."

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson trening video 2

<a a="" href="http://chomikuj.pl/?page=402031">Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie</a><a href="http://chomikuj.pl/?page=402028">
<img src="http://images.chomikuj.pl/banners/chomik234x60.gif" style="border:0px" />
</a>

Tyson trening video 2

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson trening video

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson rozpiska treningowa

Mike Tyson trening

Dzień treningowy (7 razy w tygodniu):
5.00 pobudka i trucht 3 mile
6.00 powrót do domu, prysznc i do łóżka spać (wspaniały trening dla jego wielkich nóg)
10.00 pobudka i owsianka do jedzenia
12.00 trening bokserski (10 rund sparringu)
14.00 drugi posiłek (stek, makaron i sok owocowy)
15.00 więcej treningu bokserskiego i 60 min. aerobów na rowerze stacjonarnym (znów ćwiczenie wytrzymałośći ogromnych nóg)
17.00 2000 brzuszków, 500 – 800 pompek na poręczach, 500 pompek, 500 szrugsów z 30 kg hantlami i 10 min. treningu karku
19.00 stek, makaron i sok owocowy znowu (pomarańczowy chyba)
20.00 znów 30 min. na rowerze stacjonarnym
A potem trochę oglądania tv i spać

Przed porannym truchtem rozciągał się, robił 10 skoków na pudła i 10 sprintów. O 12 – tej sparring. O 15 -tej ćwiczył na ciężkim worku albo trening na łapach (wpiszcie
„mitt work” w youtubie). Rozgrzewka przed treningiem bokserskim to skakanka, walka z cieniem albo na speed ballu (ten szybki worek, gruszka czy też jak to się tam to nazywa). O 17 -tej robił trening obwodowy. 10 rund. W każdym obwodzie wykonywał koejno: 200 brzuszkmów, 25 – 40 pompek na poręczach, potem 50 pompek, znów 25 – 40 razy poręcze, 50 szrugsów i na koniec 10 min. treningu karku na podłodze. Co za zwierzę! Tyson powiedział, że szrugsy wzmacniają jego barki. To pozwalało mu zadawać piekielne ciosy mimo krótkich ramion. I przy okazji wzmacniały wytrzymałość jego karku. Trzeba zaznaczyć, że Tyson nie mógł zrobić więcej niż 50 brzuszków i 50 pompek dziennie gdy miał 13 lat. Ale stopniowo dzięki, codziennemu treningowi stopniowo rozbudowywał swą siłę. I tak, mając 20 lat, robił 2000 brzuszków w ciągu dwóch godzin każdego dnia.

Mike opowiedział o swoim treningu Ian`owi Durke`owi (komentator Sky), kiedy odwiedził Anglię by obejrzeć walkę Franka Bruno w marcu 1987 r. Durke powiedział, że Bruno ćwiczy jak kulturysta i spytał co Mike o tym sądzi. Mike odparł, że naturalne ćwiczenia są lepsze (floor exercises and natural exercises). Wyjaśnił, że siła jego ciosów pochodzi z ćwiczeń na ciężkim worku i z niczego więcej. „Wypracuj siłę z biodra” – powiedział. Pomijając szrugsy z hantlami, Mike uważał, że podnoszenie ciężarów jest tak samo użyteczne jak sernik. Niemniej jego trener Cus D`amato widząc styl Tysona, zdawał sobię sprawę, że potrzebuje on potężnego uderzenia (pomijając to potężne uderzenie z którym się urodził). Dlatego stopniowo zwiększał ciężar ciężkiego worka, tak, że w wieku 18 -19 at Mike uderzał tak potęznie jak nikt inny. Ponadto Also zalecił poranne bieganie z obciążeniem. 22.5 kg w plecaku. Ponieważ nie chciał, aby Mike urósł zbyt wysoko (bo nie pasowało to do jego stylu).

Cus zanim umarł powiedział Rooney`owi: „Pomimo, że cała robota została zrobiona, trenujcie nadal ciężko”. Stevie Lott wspomina, że Cus spędził z Mikem 5 lat, koncetrując się na rozwijaniu techniki bardziej niż na pozostałych aspektach. Potem wycofał się i nadzorował trening poprzez Rooneya. Przed śmiercią przez rok obserwował czy są na właściwej drodze.

Oto jak Lott opisuje trening Mike u szczytu formy:
„Mike wstawał wcześnie, około 4 lub 5 i biegał. Potem o 12-tej szedł na trening. To był ten sam schemat niezależnie czy to była walka w Las Vegas czy w Atlantic city. Kevin zwykł zmieniać liczbę rung sparringowych w zależności ile czasu zostawało do walki. Żadko widywałem sparringi [ale w znaczeniu, że był zajęty czymś innym, a nie, że nie było sparringów]. Ale każda runda była traktowana jak prawdziwa walki.

Partnerzy sparringowi byli znakomici. Jesse Ferguson, Oliver McCall i Mike Williams. Nagrywaliśmy te walki. Gdy je oglądam je po latach to jestem pod wrażeniem. W 95% są na poziomie przewyższającym prawdziwe walki bokserskie stoczone w ostatnich 15 latach.

Późnym wieczorem Mike relaksował się w clubie albo przez godzinę pedałował na rowerze stacjonarnym.
(Także Craig Payne i Carl Williams byli parterami sparringowymi Mike).

Cytaty Kevina Ronneya:

O sparringu
Dwa, trzy dni przed walką Mike robił 15 – 16 rund sparringu z dwoma lub trzema partnerami treningowymi. Tak, że byliśmy pewni na 100%, że da radę boksować pełne 12 rund. Jestem oldschoolowcem, wierzę w ciężki trening.

O walce z cieniem:
Cusa denerwowało kiedy fighter traktował walkę z cieniem tylko jako rozgrzewkę. A większość z nich tak właśnie robiła. Tzn. powtórzyć kilka ruchów, podźgać powietrze. Dopiero potem zaczynali, jak to mówili, prawdziwy trening. Ale jak jesteś w ringu to walczysz z żywymi ludźmi, którzy mają różne techniki i style. Jeśli widziałeś kolesia, który ćwiczył trzy różne kombinacje, to wiesz co dokładnie jak się zachowa. Wystarczy wyprzedzić jego reakcję i zadać mu cios.
Myśl w kategoriach kombinacji ciosów, uderzania piekielnie szybko, bez oporu worka treningowego czy ciała przeciwnika. W walce z cieniem należy się skoncentrować na wyprowadzaniu więcej niż jednego ciosu. Z takim podejściem kształtuje się dobry nawyk zadawania ciosów w serii. To pomoże w nabraniu płynności oraz wspomoże synchronizację pracy rąk i nóg. Nie zadawaj bezmyślnie ciosów gdy ćwiczysz. Skoncentruj się i myśl co robisz. Luzacka walka z cieniem nie pomoże ci na ringu, więc nie trenuj w ten sposób.

O treningu z ciężarami:

Mike nigdy nie dotykał ciężarów, gdy trenował pod moim okiem. Gdy zaczynał ćwiczyć z żelastwem stawał się wolniejszy niż normalnie.
Nie będziesz szybszy od Muhammada Alego jeśli trenujesz ze sztangą.

O ciężkim worku:

Siła ciosu Mike rozwijała się wraz z ciężarem worka. Doszliśmy do 160 kg w 84 roku, zanim Tyson stał się pro. Ale po kilku tygodniach uszkodził sobie dłoń, więc nigdy już nie ćwiczyliśmy na takim ciężarze.

O jedzeniu:

Pożerał steki I kurczaki. To było cholernie kosztowne – nakarmić go. Jego ulubionym rodzajem był Captain Crunch. Zwykłem kupować je na pudła, by zapełnić jego żołądek.

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson best of 4

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson best of 3

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson best of 2

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson best of

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson best knockouts

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson Best Ko's

Best 10 Ko Tyson

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson Highlights 4

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson Highlights 3

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson Highlights 2

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Tyson Highlights

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Mike Tyson tribute 6

Mike Tyson Tribute 5

Mike Tyson tribute 4

Mike Tyson Tribute 3

Mike Tyson Tribute 2

Mike Tyson Tribute 1

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Mike Tyson - wymiary (wzrost,waga,klatka, biceps....)

biceps-40,6
obwód pięści-33 cm.
rozpietosc ramion-180,3
obwód klatki-109,2
obwód klatki przy wdechu-114,3
pas-86,4
udo-68,6
kark-52,1
wzrost-182
waga-98,1.

Takie byly jego wymiary gdy zmierzyl sie z Holyfieldem

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Mike Tyson - Osiągnięcia

Tytuły
Junior Heavyweight Champion Igrzyska Olimpijskie 1982
Narodowy Golden Gloves Champion Heavyweight 1984
Niekwestionowany mistrz wagi ciężkiej (który zdobył wszystkie trzy pasy mistrzostw WBA, IBF i WBC) – 1 sierpnia 1987 – 11 lutego 1990
WBC Heavyweight Champion – 22 listopada 1986 – 11 lutego 1990, 16 marca 1996 – 1997
WBA Heavyweight Champion – 7 marca 1987 – 11 lutego 1990, 7 września 1996 – 9 listopada 1996
IBF Heavyweight Champion – 1 sierpnia 1987 – 11 lutego 1990

Rekordy
Najmłodszy mistrz wagi ciężkiej – 20 lat, 4 miesiące i 22 dni
Junior Olympic najszybsze KO – 8 sekund

Nagrody
Ring Magazine Fighter of the Year – 1986 i 1988
BBC Sports Personality of the Year Overseas Personality – 1989
Ring magazynie "Prospect of the Year" – 1985

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Mike Tyson Małżeństwo

Z pierwszą żoną aktorką Robin Givens bokser ożenił się w 1988 roku. Rozwiedli się rok później.

Tyson zawarł drugi związek małżeński z Moniką Turner w kwietniu 1997 roku w Bethesda. Rozwiedli się w 2003 roku.

Konsekwencją rozwodu jest znaczne uszczuplenie majątku pięściarza. Tyson będzie musiał zapłacić z przyszłych zarobków byłej żonie 6,5 mln dolarów. Jeśli w terminie nie wywiąże się ze zobowiązania suma ta wzrośnie do 9 mln dolarów.

Monica Turner, z zawodu pediatra, opiekować się będzie ich dziećmi, 6-letnią Rayną oraz o rok młodszym Amirem. Otrzyma posiadłość w Farmington (stan Connecticut) oraz dom w Potomac, Tyson zatrzyma rezydencję w Las Vegas.

27 maja 2009 roku zmarła 4-letnia córka Mike'a Tysona, Exodus. Bawiąc się przy elektrycznej bieżni zahaczyła głową o kabel i udusiła się[1].

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Mike Tyson - biografia.życiorys w ciekawym skrócie.

Upokarzał rywali, bo chciał, by czuli ból. Taki sam, jaki on odczuwał w młodości. Zanim zarobił, a potem roztrwonił ponad 400 milionów dolarów, miał naprawdę pieskie dzieciństwo

Ojciec był sutenerem, matka prostytutką. Pamięta mały pokoik, w którym mieszkał z matką, siostrą i bratem. Matka zmarła, kiedy miał 16 lat. Ojciec szybko opuścił rodzinę. "Zawsze jeździł cadillacami i miał rękę do kobiet" - mówi o nim krótko. Umarł, kiedy Tyson siedział w więzieniu.

Mike'a wychowała ulica w Brownsville na Brooklynie, filmowy wręcz symbol nędzy i upodlenia. Miejsc, gdzie dorastał, normalni ludzie nie odwiedzają nawet w dzień. Nic dziwnego, że ten przedwcześnie dorosły dzieciak szedł prostą drogą do kryminału. Mając 11 lat okradał ludzi, był bezwzględny, nad wiek silny i bez skrupułów. Dwa lata później wylądował w poprawczaku. Tam wypatrzył go Bob Stewart, były bokser i zadzwonił do Teddy Atlasa, znanego już trenera, który poznał się na talencie Tysona.

Trener z pistoletem

Atlas tak wspomina ich pierwsze spotkanie: "Miał 13 lat, 180 cm wzrostu, ponad 80 kg wagi i przypominał czołg. Mistrzostwo miał w genach". Karierą Tysona zajmował się już wtedy Cus d'Amato, jeden z tych nauczycieli boksu, którzy w małych salkach pracują dla potęgi amerykańskiego pięściarstwa. Usynowił Tysona i ulepił go na nowo. Kiedy Tyson zaczął dobierać się do bratanicy Atlasa, krewki trener wyciągnął pistolet, przyłożył bokserowi do głowy i zagroził, że go zabije, jeśli ten nie da dziewczynie spokoju. Zrobił się skandal, w efekcie czego Atlas stracił pracę.

Gdy w 1985 roku zmarł najpierw d'Amato (nie doczekał zwycięskiej walki o mistrzostwo świata z Trevorem Berbickiem), a trzy lata później menedżer Jim Jacobs, prawdziwy przyjaciel i jeden z nielicznych uczciwych ludzi w jego otoczeniu, Tyson znalazł się na rozdrożu. Nagle stracił spokój i stabilizację, a tkwiące w nim demony znów dały znać o sobie. Po 37 zwycięstwach, szybkich i bezlitosnych, najmłodszy mistrz świata wagi ciężkiej w historii zawodowego boksu doznał pierwszej porażki. 11 lutego 1990 roku przegrał w Tokio przez nokaut z Busterem Douglasem. To była największa sportowa sensacja dekady. Teraz mówi, że to był początek końca wielkiego Tysona. Nie wiodło mu się też w życiu osobistym. Na oczach całej Ameryki jego młoda żona, śliczna aktoreczka Robin Givens przypięła mu łatkę damskiego boksera, a on nie powiedział słowa. W 1992 roku trafił do więzienia za gwałt na Desiree Washington. Wyrok - 6 lat pozbawienia wolności - przekreślał dalszą karierę "Zostałem wrobiony. Od chwili, kiedy zarobiłem w ringupierwszy milion, bez przerwy ktoś mnie wrabia. Mogłem tylko bulić forsę" - mówił Tyson w telewizyjnej rozmowie wiele lat później.

Trzy lata więzienia

Tym razem jednak pieniądze nie pomogły. Odsiedział połowę. "Trzy lata za kratami zniszczyły mu psychikę" - twierdził stary trener Lou Duva. Chyba wiedział, co mówi, bo Tyson po wyjściu z więzienia nie był już taki jak wcześniej. "Strach, który był moim przyjacielem, stał się moim wrogiem" - powtarzał przy każdej okazji. W więzieniu przeszedł na islam, przeczytał kilka książek i chyba zgorzkniał do reszty. Coraz częściej mówił o śmierci. Walczyć jednak nie zapomniał i szybko odzyskał tytuł mistrza świata.

Przed pierwszą walką z Holyfieldem, jesienią 1996 roku, to on był faworytem w stosunku 25:1, ale przegrał przez techniczny nokaut. W rewanżu odgryzł rywalowi kawałek ucha i został zdyskwalifikowany. "Nie zrobił tego dlatego, że był głodny, tylko dlatego, że nie jest w stanie opanować emocji w ekstremalnej sytuacji" - komentował to zdarzenie Atlas. Jeszcze tydzień po walce cała Ameryka dyskutowała, co z nim zrobić. Na 18 miesięcy cofnięto Tysonowi licencję zawodowego boksera i odebrano 3 mln dolarów z dziesięciokrotnie wyższego honorarium. Holyfield zarobił jeszcze więcej - 35 mln. Ani wcześniej, ani później nikt nie dostał tyle pieniędzy za walkę bokserską. Tym, który przyciągał tłumy i napędzał pieniądze do tego interesu, był jednak Tyson. Miał w sobie magiczną moc, był "Bestią", która elektryzuje świat.

Wysysana cytryna

Jednak zaczynał być już zmęczony życiem i boksem. Bez leków psychotropowych nie funkcjonował. Ludzie z jego najbliższego otoczenia, nazywani przez niego gnidami, wysysali go jak cytrynę. Boksersko staczał się po równi pochyłej. Objazdowy cyrk z Tysonem w roli głównej przynosił wprawdzie dalej kokosy, ale to już nie był sport. Były mistrz miał gigantyczne długi, więc musiał brać w tej szopce udział.

Przed walką z Lennoksem Lewisem (8 czerwca 2002 roku w Memphis) krzyczał i obrażał rywala, opowiadał brednie tylko po to, by zwiększyć zainteresowanie. Skutecznie, bo walka przyniosła rekordowe 103 mln dolarów zysku. Więcej niż pamiętny pojedynek z Holyfieldem. Kiedy padał na deski ponokautującym ciosie Lewisa, miał na twarzy ulgę, jakby czekał na ten cios od dawna. Rywal bił go z premedytacją, tak jak 22 lata wcześniej Larry Holmes Muhammada Alego.

W pierwszej szóstce najlepiej sprzedanych walk w historii boksu jest aż pięć pojedynków z udziałem Tysona. Dlatego tyle lat nie pozwalano mu przejść na emeryturę, a chciał odejść już w 1997 roku. Przed nieszczęsną walką z Andrzejem Gołotą, który uciekł z ringu (2000 r. w Detroit), Tyson nie poddał się obowiązkowym badaniom dopingowym. Walkę uznano za nieodbytą, a były mistrz zapłacił 205 tysięcy dolarów kary. Wcześniej znów trafił za kratki, bo pobił kogoś na ulicy.

Ci, którzy myśleli, że klęska w walce z Lewisem oznacza koniec kariery Tysona, byli jednak w błędzie. Stacey McKinley, jeden z jego trenerów, mówił: "Kiedy będzie gotowy do kolejnej walki, ludzie znów kupią bilety i dekodery pay per view, by go oglądać".

Miał rację. Tyson wrócił. Wprawdzie jeszcze słabszy i bardziej niepewny siebie, ale znów zapełnił wielkie hale. Faszerowano go przed walkami środkami uspokajającymi, przyprawiano gębę "Draculi", wiedząc, że "Bestia" już nie potrafi straszyć. Przed ostatnią walką z Kevinem McBride'em zmieniono jednak taktykę. Tyson zaczął się uśmiechać, przepraszać za błędy młodości. Na konferencji krzyczał wprawdzie, że wypatroszy Irlandczyka jak rybę, ale ludzie już się go nie bali, McBride też nie. Z ostatnich czterech walk Tyson przegrał trzy, wszystkie przed czasem. Nie był już "Najbardziej niebezpiecznym człowiekiem na ziemi".

Kiedy pod koniec szóstej rundy pojedynku z McBride'em siedział bezsilny na ringu, zasługiwał na współczucie. To było tak, jakby ktoś nagle wyłączył prąd i zabrał mu całą energię. Dwadzieścia lat w świecie zawodowego boksu wypaliło Tysona do cna. Dlatego można mu wierzyć, gdy mówi, że to naprawdę koniec.

Podobno chce być lepszym ojcem (ma sześcioro dzieci), poświęcić się bliskim. Mówi też o podróży do Afryki, by tam zająć się działalnością misyjną. Prawdopodobnie to jednak kolejna bajka wymyślona przez doradców. Zawsze będą się wokół niego kręcić z jedną myślą - co jeszcze wycisnąć. "Zawsze byłem sam ze swoimi sekretami i bólem. Jestem przegranym człowiekiem i umrę samotny" - powiedział Tyson kilka dni po ostatniej porażce. I można mu wierzyć

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Mike Tyson opis kariery zawodowej

Tyson na zawodostwo przeszedł 6 marca 1985 roku, nokautując już w pierwszej rundzie Hectora Mercedesa.
Jeszcze w tym samym roku umarł jego opiekun i trener Cus D'Amato. Młody Tyson bardzo przeżył śmierć swojego przyjaciela.
22 listopada 1986 roku "Żelazny Mike" po serii 27 wygranych z rzędu, z czego aż 15 razy przez nokaut w 1. rundzie otrzymał propozycję walki z Trevorem Berbickiem ówczesnym mistrzem świata organizacji WBC oraz pogromcą samego Muhammada Alego (który od dawna był schorowany i bez formy). Walka ta nie trwała zbyt długo ponieważ młody i głodny sukcesu Tyson ciężko znokautował swojego rywala już w 2. rundzie stając się jednocześnie najmłodszym mistrzem świata wagi ciężkiej w historii.
W kolejnej walce Mike pokonał jednogłośnie na punkty mistrza świata organizacji WBA Jamesa Smitha. W sierpniu 1987 roku młody mistrz zaboksował o trzeci ostatni tytuł mistrzowski. Po 12 rundach pokonał na punkty mistrza federacji IBF Tony Tuckera.

Sześć razy z rzędu niekwestionowany mistrz Tyson bronił swoich pasów pokonując kolejno przez nokaut Tyrella Biggsa, Larry Holmesa, Tonny Tubbsa, Michaela Spinksa, Franka Bruno oraz Carla Williamsa.

W 1990 roku doszło do wielkiej sensacji. Podczas swojej siódmej obrony pasów mistrzowskich w Tokio Mike Tyson został znokautowany w 10. rundzie przez Jamesa Bustera Douglasa. Mówiło się wówczas o problemach w życiu prywatnym Michaela, który wówczas rozwiódł się żoną. Problemy te często brały górę nad przygotowaniami do walki z Douglasem, gdyż Tyson był wyraźnie w gorszej formie niż w poprzednich pojedynkach.

4 miesiące po porażce "Bestia" powrócił na ring, demolując już w 1 rundzie Henry Tillmana. Był to swojego rodzaju rewanż Tysona nad Tillmanem, który w czasach amatorskich dwukrotnie został ogłoszony zwycięzcą w walkach z Mikiem. W oczach wielu obserwatorów, to Tyson wydawał się być lepszym pięściarzem w tamtych pojedynkach.

W 1991 roku pięściarz został oskarżony o gwałt i skazany na sześć lat więzienia. Wyszedł po trzech latach. W sierpniu 1995 roku powrócił na ring. Mimo tak długiego rozbratu z ringiem Tyson pokazał się z najlepszej strony, bowiem znokautował już w 1. rundzie Petera McNeeley. Co prawda Tyson nie był już w tej samej formie co w latach 80-tych, alebłyskawiczna wygrana w dawnym stylu mogła nieźle rokować w dalszej karierze Amerykanina.

Bokser powrócił na salony wagi ciężkiej w marcu 1996 roku, po tym jak ponownie został mistrzem świata prestiżowej organizacji WBC pokonując przez nokaut w 5. rundzie Franka Bruno.
Pół roku później Tyson znokautował już 1. rundzie Bruce'a Seldona, dzięki czemu zdobył mistrzostwo świata organizacji WBA. Jeszcze w tym samym miesiącu Tysonowi został odebrany pas WBC (który wywalczył z F. Bruno) ponieważ nie wywiązał się z obowiązkowej obrony z Lennoxem Lewisem.

9 listopada 1996 roku ponownie doszło do niemałej sensjacji kiedy to Tyson stanął do pierwszej obrony pasa WBA przeciwko Evanderowi Holyfieldowi, który miał być tzw. "łatwą" obroną dla Mike'a. Tyson przegrał przez techniczny nokaut w 11 rundzie.
W czerwcu 1997 roku doszło do oczekiwanego rewanżu pomiędzy Tysonem i Holyfieldem. W trzeciej rundzie walki Mike, który nie radził sobie za dobrze w dwóch poprzednich rundach postanowił ugruźć swojego rywala w ucho (dwukrotnie). Po zakończeniu rundy sędzia z naradą komisji bokserskiej postanowił przerwać pojedynek i ogłosić jako zwycięzcę Holyfielda przez dyskwalifikację Tysona.

W 2000 roku Mike Tyson skrzyżował rękawice z Polakiem Andrzejem Gołotą. Pod koniec pierwszej dość wyrównanej rundy Amerykanin zdołął trafić bardzo mocno Polaka prawą ręką po czym ten poszedł na deski. Gołota zdołał jednak wstać. W drugiej rundzie to Amerykanin trafiał więcej razy Polaka. Gołota w przerwie między drugą a trzecią rundą postanowił się poddać, tłumacząc się licznymi rozcięciami na twarzy spowodowanymi przez niedozwolone ciosy (uderzenia głową) Tysona. Tyson nie cieszył się jednak tym zwycięstwem zbyt długo, ponieważ podczas rutynowej kontroli antydopingowej po walce w organiźmie Amerykanina wykryto ślady marihuany, przez co walka została uznana za nie odbytą.

W 2002 roku doszło do najbardziej oczekiwanej walki w wadze ciężkiej pomiędzy Mikiem Tysonem i Lennoxem Lewisem. Tyson został znokautowany przez Brytyjczyka w 8 rundzie. Był to już praktycznie początek końca kariery Amerykanina, który już w walce z Lewisem wydawał się w dużo gorszej formie niż parę lat wcześniej.

Rok później Mike znoakutował w 1. rundzie Clifforda Etienne.
W 2004 roku doszło do walki Amerykanina z Brytyjczykiem Danny'm Williamsem. Tyson po wygranych pierwszyc 3 rundach, w czwartej po ciosach Williamsa poszedł na deski. Pomimo że Amerykanin nie był zamroczony postanowił nie wstawać z maty ringu. Po walce okazało się że w trakcie pojedynku uszkodził sobie nogę i to przyczyniło się do jego przegranej.

W 2005 roku Tyson ogłosił swój wielki powrót. Doszło wówczas do jego walki z Irlandczykiem Kevinem McBridem. W tym przypadku Amerykanin sam poddał się po szóstej rundzie, ponieważ był mocno poobijany przez McBride'a i potwornie zmęczony. Była to ostatnia walka w karierze Amerykanina.

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie

Mike Tyson Kariera Amatorska

Mike Tyson urodził się 30 czerwca 1966 roku w Brooklynie (Nowy Jork). W wyniku problemów z prawem zaledwie 12- letni chłopiec trafił do ośrodka wychowawczego. Właśnie tam dostrzegł go Bobbie Steward, który namówił 13-letniego Mike'a do trenowania boksu. Następnie Steward postanowił oddać Tysona pod opiekę słynnego trenera boksu Cusa D'Amato.

Na ringach amatorskich Mike stoczył 54 walki, z czego 48 wygrał, natomiast 6 razy schodził z ringu pokonany.
W swojej karierze amatorskiej dwukrotnie zdobył złoty medal na Olimpiadach Stanów zjednoczonych juniorów, w 1981 roku nokautując w pierwszej rundzie Joe Corteza oraz 1982 roku stopując już w 8. sekundzie walki Keltona Browna. Został zwycięzcą turnieju Golden Gloves w 1983 roku po pokonaniu w finałowym pojedynku Oliana Alexandera. Rok później ponownie wywalczył złoty medal w turnieju Złotych Rękawic, w finale nokautując Jonathana Littlesa. Niestety nie udało mu się wystąpić na Igrzyskach Olimpijskich w 1984 roku, bowiem podczas eliminacji do Igrzysk, w kluczowej walce przegrał w kontrowersyjnych okolicznościach na punkty z Henry Tillmanem.

Chomikuj - Znajdź to czego nie znajdziesz nigdzie